Prawoślaz lekarski
Prawoślaz lekarski –Althaea officinalis –inaczej: topolówka lekarska, ślaz prawdziwy, malwa prawdziwa. Jako surowiec zielarski wykorzystywany jest zarówno korzeń, jak i liście. Korzeń prawoślazu zawiera śluz, pektyny, sacharozę, skrobię, asparginę i betainę. Ma właściwości powlekające, wykrztuśne, zmiękczające, przeciwzapalnie i moczopędnie. Wyciągi wodne z korzenia zaleca się w zapaleniu pęcherza i przewodu pokarmowego, wrzodach, przy uszkodzeniu błon śluzowych gorącymi płynami i substancjami żrącymi. Sproszkowany korzeń pomaga w uciążliwych zaparciach. Zewnętrznie –okłady z rozdrobnionego korzenia (w połączeniu z niewielką ilością wody) stosuje się na trudno gojące się rany, owrzodzenia i oparzenia. Z kolei liście prawoślazu zawierają śluz, flawonoidy, kwasy organiczne, kumaryny i sole mineralne. Mają właściwości moczopędne, przeciwzapalne, wykrztuśne i powlekające. Wyciągi wodne z liści (podane „wewnętrznie”) pomagają w chorobach górnych dróg oddechowych, przy uszkodzeniach błon śluzowych gorącymi płynami i substancjami żrącymi. Zewnętrznie –wyciągi wodne z liści zaleca się w stanach zapalnych powiek i spojówek oraz zapaleniu i świądzie skóry. W kosmetyce wykorzystuje się do pielęgnacji włosów suchych i pielęgnacji skóry (szczególnie do cery wrażliwej i suchej);łagodzi stany zapalne.
Prawoślazu nie należy stosować przez zbyt długi czas, ponieważ śluzy w nim zawarte mogą hamować wchłanianie różnych związków w przewodzie pokarmowym.
Źródło zdjęcia: Image by 1195798 from Pixabay
